Тоҷикӣ
Русский
English
Истиқлолияти давлатӣ барои мо - тоҷикон дастовард ва неъмати муқаддастарин аст ва мо онро аз ҳама арзишҳои дигар азизу муқаддам медонем.
Эмомалӣ Раҳмон
Санаи 05-уми сентябри соли 2025 дар Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ тибқи амри президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон аз 24.07.2025, №30001/23-342 «Дар бораи Нақшаи чорабиниҳои АМИТ бахшида ба таҷлили 34-умин солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон», инчунин дар доираи ҳамкориҳои муштарак бо Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ бахшида ба 34-умин солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, таҳти унвони «Рушди сиёсати гендерӣ дар даврони истиқлолияти Тоҷикистон» мизи мудаввари муштарак баргузор гардид.
Чорабинии мазкур бо сухани ифтитоҳии директори Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ, доктори илмҳои иқтисодӣ Бобозода К.О. оғоз ёфт, ки дар он аҳаммияти таҳқиқи арзишҳои истиқлолият дар таҳкими худшиносии миллӣ ва суботи сиёсӣ таъкид гардид. Таъкид гардид, ки Истиқлолияти давлатӣ дастоварди бузург дар таърихи давлатдории тоҷикон мебошад. Истиқлолияти давлатӣ ба он мусоидат намуд, ки рушди босубот дар кишвар таъмин гардад, сатҳи некуаҳволии аҳли ҷомеа беҳтар ва натиҷаҳои бузург дар ҳаёти сиёсӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ ба даст оварда шавад. Ба роҳ мондан ва татбиқи чор ҳадафи стратегӣ дар даврони истиқлолият барои кишвар имконият фароҳам овард, ки вазъи иҷтимоӣ ва иқтисодӣ дар кишвар рушд ёбад ва такони ҷиддие дар сатҳи некуаҳволии ҷомеа ба амал ояд.
Сипас, тибқи Барномаи мизи мудаввар Қурбонова Ширин – д.и.т., профессор, сарходими илмии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ дар мавзуи: «Зан ва Истиқлолият», Сангинзода Дониёр – д.и.ҳ., профессор, муовини директори Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ дар мавзуи: «Заминаҳои ҳукуқии ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ», Қодиров Шодибег – н.и.и., ходими пешбари илмии Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ дар мавзуи: «Рушди соҳаи маориф дар даврони истиқлолият» ва Сафарова Нозанин – ходими калони илмии Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ дар мавзуи: «Нақш ва мақоми занон дар ҷомеаи Тоҷикистон дар даврони истиқлолият» баромад намуданд.
Дар интиҳо зикр гардид, ки маҳз бо кӯшишхои пайгиронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон миллати парешон сарчамъ омад, мамлакат обод шуд, пеш рафт, гул-гул шукуфт ва имрӯз дар чеҳраи ҳар як фарзанди тоҷик нишоту хурсандист ва вахдату сулҳ падидор аст.
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
