Тоҷикӣ
Русский
English
1. Аризаи довталаби дарёфти дараҷаи илмӣ бо зикри номи диссертатсия, ихтисос ва соҳаи илме, ки аз рӯйи он пешниҳод карда мешавад.
2. Варақаи шахсии баҳисобгирии кадрҳо бо акс, ки дар ҷойи кор тасдиқ карда шудааст (2 нусха).
3. Нусхаҳои тасдиқшудаи дипломи таҳсилоти олӣ ва хатми магистратура.
4. Асли шаҳодатномаҳо дар бораи супорида шудани имтиҳонҳои (минимуми номзадӣ) докторантураи фалсафа (PhD), доктор аз рӯйи ихтисос ва санҷишҳо.
5. Диссертатсия (6 нусха).
6. Маълумотномаҳо ва (ё) санадҳои татбиқ, дигар ҳуҷҷатҳое, ки оид ба истифодаи амалии натиҷаҳои диссертатсия, (агар мавҷуд бошад), шаҳодат медиҳанд.
7. Дастнависи автореферат.
8.Хулосаи муассиса (муассисаҳо) аз рӯйи натиҷаҳои экспертизаи пешакӣ (2 нусха).
9. Тақризи роҳбари илмӣ ё мушовири илмӣ.
10. Нусхаҳои аслӣ (нусхаҳо) ё ксерокопияи таълифоти дар автореферат овардашуда, ки дар онҳо натиҷаҳои асосии таҳқиқоти диссертатсионӣ нашр гардидаанд, инчунин, барномаҳои анҷуманҳои илмӣ, конференсияҳо, симпозиумҳо, ки дар онҳо иштироки довталаби дараҷаи илмӣ тасдиқ шудааст.
11. Ду лифофаи почта бо маркаҳо: яке бо суроғаи довталаби дарёфти дараҷаи илмӣ, дигаре бо суроғаи шӯрои диссертатсионие, ки дар он диссертатсия ҳимоя шудааст. Дар тарафи муқобили лифофаи дорои суроғаи шӯро, дар тарафи чапи кунҷи боло насаб, ном, номи падари довталаби дарёфти дараҷаи илмӣ ва дараҷаи илмии дарёфтшаванда навишта мешавад.
12. Нусхаи ксерокопияи саҳифаҳои шиноснома, ки дорои маълумоти анкетавӣ доир ба довталаби дарёфти дараҷаи илмӣ мебошад, (барои шаҳрванди хориҷӣ тарҷумаи аз тарафи нотариус тасдиқшуда ба забони давлатӣ) (2 нусха).
Тоҷикӣ
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
