Санаи 31 октябри соли 2022 дар толори Шӯрои олимони Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ бо иштироки тамоми кормандони шуъбаҳои илмии Институт зери унвони «Моҳияти нақши Иҷлосияи XVI-уми Шӯрои олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ташаккули заминаҳои рушди иқтисоди миллӣ» маҷлиси тантанавӣ баргузор гардид. Ҷаласаи тантанавии мазкурро директори Институти иқтисодиёт ва демографияи АМИТ, д.и.и., профессор Шариф Раҳимзода ифтитоҳ намуда, зикр намуданд, ки Ичлосияи XVI-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дорои аҳамияти таърихӣ мебошад. Зеро, иҷлосияи мазкур барои таҳкими ҳокимияти давлатӣ, ташаккули Истиқлолияти мамлакат, Ваҳдати миллӣ заминаи мустаҳкам гузошта, дар кишвар ба раванди бунёдкорӣ оғоз бахшид ва симои сиёсии Тоҷикистонро дар арсаи байналмилалӣ муаррифӣ намуд. Ҳамзамон, дар ҷаласа мудири шуъбаи таҳқиқоти рушд ва ҷойгиркунии қувваҳои истеҳсолкунанда, академики АМИТ, д.и.и., профессор Қаюмов Н.Қ. ва сарходими илмии Институт, д.и.к. Садридинов С. оид ба баргузории Иҷлосияи XVI- уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун воқеаи таърихии сарнавиштсоз баромад намуданд. Зикр гардид, ки имрӯз, ки дар Тоҷикистони азизи мо сулҳу ваҳдати миллӣ комилан пойдор аст, миқёси бузурги корҳои ободониву созандагӣ бо шарофати сулҳу ваҳдати воқеӣ ва ба туфайли дар атрофи Сарвари фозилу дурандеши давлат, Қаҳрамони миллати тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон муттаҳид гаштану бо садоқат баҳри амалишавии ҳадафҳои бунёдкорона камари ҳиммат бастани ҳар як фарди кишвар имконпазир гардидааст, идеологияи миллӣ ва сиёсии мо бояд устувор бошад.
+992 (37) 221-67-50 Асосӣ |
Харитаи сомона |
Тамосҳо |
![]()








Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.








