16-уми апрели соли 2024 дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон маҷлиси тантанавӣ бахшида ба Рӯзи илми тоҷик баргузор гардид, ки дар он Президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Қобилҷон Хушвахтзода, муовини вазири маориф ва илм Абдулхолиқзода Лутфия, намояндаи Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Сайдулло Қувватзода, раиси Комиссияи олии аттестатсиони назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Давлатзода Сайфиддин, олимону академикон, номзадону унвонҷуён ва дигар кормандони соҳаи илму маориф иштирок намуданд.
Дар ҷаласа масъалаҳои тақвияти ҳамкориҳои вазорату идораҳои давлатӣ барои беҳтар намудани омӯзишу татбиқи дастовардҳои олимони тоҷик дар амал, ихтироъкориву навоварӣ, зиёд намудани теъдоди олимони дорои унвону дараҷаҳои илмӣ, пайваст намудани илм бо истеҳсолот, баланд бардоштани мақоми илму маорифи миллӣ ва дастгирии омӯзгорону олимони ҷавон мавриди баррасӣ қарор гирифт.
Дар чорабинии мазкур докторанти Институт, номзади илмҳои иқтисодӣ Бобозода Комил Олимҷон барои маърӯзаи беҳтарин дар мавзӯи «Рушди инфрасохтори нақлиётӣ дар даврони Истиқлолият» дар конференсияи илмию назариявии олимони АМИТ бахшида ба «Ҳафтаи илм» ва ба муносибати Рӯзи илм бо «Ифтихорнома»-и Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон сарфароз гардонида шуд.
Ҳамзамон, дар ин ҳамоиш аз ҷониби Маъмурияти шаҳри Борисоглебски вилояти Воронежи Федератсияи Русия муовини директор оид ба корҳои умумӣ Турсунов Исмат Ҷумаевич барои нигоҳ доштани муносибатҳои мавҷудаи корӣ ва дӯстона, ҳамкориҳои судманд ва ба муносибати 140-солагии академик Е.Н. Павловский бо «Сипоснома» қадрдонӣ шуданд.
+992 (37) 221-67-50 Главная |
Карта сайта |
Контакты |
![]()










Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.







